หมาของท่านที่วัดตัวหนึ่งได้ไปกัดหมูชาวบ้านแถวนั้นชื่อ เจ๊กส่งทำให้เจ้าของหมูโมโหมากจึงนำปืนมาจะมายิงหมาที่วัด พอมาถึงวัดก็ไปบอกกับท่านว่า “หมาที่วัดไปกัดหมูผม ผมจะตามมายิง” ท่านพ่อท่านก็ว่า “เอาซิ เดี๋ยวกูเรียกหมามากินข้าว และตัวไหนที่กัดหมูมึงก็ยิงเอาเลย ” เจ๊กส่ง เมื่อเห็นหมามาก็จำได้จึงใช้ปืนยิง ยิงก็ไม่ออก จึงลาท่านกลับและเดินมาระหว่างทางเห็นต้นมะพร้าวจึงใช้ปืนตีต้นมะพร้าวจนปืนหักเพราะความโมโหที่ยิงไม่ออก และหมาของท่านที่เลี้ยงไว้ 3 – 4 ตัวนี้วิ่งหอบแฮกๆ มาหมอบอยู่หน้าบ้าน ก็เป็นอันว่าเตรียมปูเสื่อจัดหมากพลูไว้คอยต้อนรับท่านได้เลย เพราะสักครูท่านก็จะนั่งเกวียนตามมาแน่นอน ทั้งๆ ที่ท่านก็ไม่ได้ให้คนมาบอกว่าจะมา บางทีท่านก็มาบอกเรื่องให้ช่วยกันเรี่ยไรทำบุญสร้างวัด หรือธุระอะไรของท่าน ลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดเล่าว่าเมื่ออยู่วัด หมาพวกนั้นจะคลอเคลียท่าน ไม่ยอมห่างท่านพ่อเมื่อท่านจะไปบ้านใครท่านก็จะพูดเปรยๆ ว่าเดี๋ยวจะไปเยี่ยมบ้านคนนู้นคนนี้ และระหว่างที่พูดท่านก็จะเคาะกระดาน 3 ทีไปด้วยหมาพวกนี้พอท่านพ่อพูดจบก็จะพากันวิ่งกระโจนไปก่อนทันที และไปรอท่านอยู่บ้านที่ท่านจะไปดังที่กล่าวมาแล้วซึ่งอ่านดูแล้วเหมือนนิยาย ไม่รู้ว่าท่านเลี้ยงหมายังไงและใช้อาคมประเภทไหน หมาพวกนั้นถึงรู้กระทั่งบ้านที่ท่านจะไป
หมาที่วัดไปกัดหมูชาวบ้าน
- Post author:ภัทรชัย ผ่องแผ้ว
- Post published:ธันวาคม 2, 2023
- Post category:ประวัติ ท่านพ่อสุ่น
- Post comments:0 Comments