Blog

ท่านพ่อสุ่นสมัยก่อนตบะอำนาจท่านดียิ่งนัก ครั้งสมัยที่ท่านอยู่เจ้าเมืองจันทน์สมัยนั้นมาหาท่าน เจ้าเมืองมาที่วัดเพราะได้ข่าวว่า วัดของท่านเต็มไปด้วยนกเขาและมีอยู่ตัวหนึ่งชื่อว่า “ไอ้กะเชอวาง” เป็นนกเขาที่เสียงดูมีเสน่ห์ยิ่งนักไพเราะจับใจ และผู้ใดได้ไปจะเป็นศรีแก่บ้านเรือน เจ้าเมืองคนนั้นคิดว่าถ้ามาเจอไอ้กะเชอวางก็จะขอท่านไป เจ้าเมืองคนนั้นพอก้าวขึ้นบันไดวัดมาก็นั่งคุกเข่าลงคลานแบบใช้หัวเข่ากระเถิบมาจนถึงที่ท่านพอนั่งอยู่และก้มลงกราบท่าน เจ้าเมืองพอกราบท่านเสร็จตาก็สอดส่ายหานกเขา แต่ก็ช่างน่าอัศจรรย์หาพบเจอกรงนกไม่ แกล้งลุกดูนั่นดูนี่จนกระทั่งก็ไม่เจอนกเขาเลย เมื่อไม่พบก็ลาท่านและไม่ได้เอ่ยถามท่านถึงเรื่องนกเขาอีกเลย แสดงถึงความมีอำนาจของท่านว่ายอดยิ่งนัก และท่านพ่อก่อนที่เจ้าเมือง คนนั้นจะมาถึงที่วัด ท่านพ่อท่านได้ยกกรงนกเขาหลายกรงมาแขวนไว้เป็นกระจุกเดียวใกล้ๆกัน และท่านก็ใช้ผ้าเหลืองผืนเดียวคลุมกรงนกเขาทั้งหมดไว้ พอพวกลูกศิษย์ท่านถามว่า “ท่านพ่อคลุมนกเขาไว้ทำไมครับ ท่านพ่อท่านก็ว่า “ไอ้ฉิบชิ”พวกมึงไม่ต้องถามเดี๋ยวพวกมึงจะรู้เอง” และพอเจ้าเมืองมาพวกลูกศิษย์ถึงได้พากันเข้าใจทะลุปรุโปร่ง อ้อ: เป็นอย่างนี้นี่เอง